لینک اشتراک گذاری
کپی شد
نزاری قهستانی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 871 : نکرد با سر زلف تو هیچ کار دلم
غزل شمارهٔ 872 : دلم بر آتش هجران بسوخت آه دلم
غزل شمارهٔ 873 : چو باز کرد سر درج پرگهر چشمم
غزل شمارهٔ 874 : بیا بیا صنما بیش از این مرنجانم
غزل شمارهٔ 875 : اگر عشق تو شد در خون جانم
غزل شمارهٔ 876 : در انتظار وصال تو عمر می گذرانم
غزل شمارهٔ 877 : جان برای تو که هم دردی و هم درمانم
غزل شمارهٔ 878 : مرا دیوانه می خوانند و با دیوانه می مانم
غزل شمارهٔ 879 : شبی بود به مهی خلوتی که ساز کنم
غزل شمارهٔ 880 : بار دگر عزم سفر می کنم
غزل شمارهٔ 881 : من دوست می دارم تو را گو قصد من کن دشمنم
غزل شمارهٔ 882 : عجب مدار خراباتیی چنین که منم
غزل شمارهٔ 883 : هلاک می شوم از لعبت شکر دهنم
غزل شمارهٔ 884 : یک ام شبی که به خلوت جمال دوست ببینم
غزل شمارهٔ 885 : اگر ز بخت مساعد شود که روی تو بینم
غزل شمارهٔ 886 : چه حالت است ندانم به خواب می بینم
غزل شمارهٔ 887 : منم آخر که چنین بی تو جهان می بینم
غزل شمارهٔ 888 : شد در سر کار تو هم دنیی و هم دینم
غزل شمارهٔ 889 : من اگر مست خرابم چه کنم مست توام
غزل شمارهٔ 890 : خراب کرده ی چشمان پر خمار توام
غزل شمارهٔ 891 : من کی ام تا گویمت آنِ توام
غزل شمارهٔ 892 : اگر چه هیچ نی ام هر چه هستم آن توام
غزل شمارهٔ 893 : دلبرا شیفته ی قامت و بالای توام
غزل شمارهٔ 894 : برون نمی رود از سر هوای روی توام
غزل شمارهٔ 895 : مکن ملامت اگر شهر بند کوی توام
غزل شمارهٔ 896 : خویش را با یاد جانان می دهم
غزل شمارهٔ 897 : فرو شده است به گل باز تا کمر پایم
غزل شمارهٔ 898 : من از این عهده کی برون آیم
غزل شمارهٔ 899 : چشم امیدوار به ره بر نهاده ایم
غزل شمارهٔ 900 : ما چو از بدو ازل باده پرست آمده ایم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ازان حسن تمام اجزا کسی چون چشم بردارد؟
* که دریک کاسه دارد نقل و می چشم چو بادامش
شعر کامل
صائب تبریزی
* مرغ با پر می‌پرد تا آشیان
* پر مردم همتست ای مردمان
شعر کامل
مولوی
* منع کمال از عاشقی جان برادر کی توان
* پند پدر مانع نشد رسوای مادر زاد را
شعر کامل
کمال خجندی