لینک اشتراک گذاری
کپی شد
حزین لاهیجی_دیوانغزل ها
غزل شمارۀ 331 : بفشه چون ز بناگوش یار برخیزد
غزل شمارۀ 332 : فروزان کن ز رخ، کاشانه ای چند
غزل شمارۀ 333 : خوشا شمعی که سر تا پا بسوزد
غزل شمارۀ 334 : نگاه گرم، چو رخسار آتشین تو بوسد
غزل شمارۀ 335 : روی تو به خورشید فلک نور فروشد
غزل شمارۀ 336 : در دیدۀ من غير رخ یار نگنجد
غزل شمارۀ 337 : نخست از عاشقان بی جرمی آن نامهربان رنجد
غزل شمارۀ 338 : قاصدی کو که پیامی، بر دلدار برد؟
غزل شمارۀ 339 : با تیغ بازی مژه ات جان که می برد؟
غزل شمارۀ 340 : در صیدگاه ناز تو بسمل به خون تپد
غزل شمارۀ 341 : دمی که از رخ ساقی خوی حجاب چکد
غزل شمارۀ 342 : بوی زلفی به گریبان صبا ریخته اند
غزل شمارۀ 343 : چو سنبل تو به طرف سمن فرو ریزد
غزل شمارۀ 344 : مبادا رو کسی زان قبلۀ ابرو بگرداند
غزل شمارۀ 345 : در کشوری که مهر و وفا می فروختند
غزل شمارۀ 346 : شلايين نرگسش مست شراب آلوده را ماند
غزل شمارۀ 347 : کوته نظران زلف سیه کار ندانند
غزل شمارۀ 348 : خوبان به ره مهر و وفا پا نگذارند
غزل شمارۀ 349 : حریف عیش جهان بی دماغ می ماند
غزل شمارۀ 350 : رخ تو رونق صبح بهار می شکند
غزل شمارۀ 351 : شوریده دلی دارم، دیوانه چنین باید
غزل شمارۀ 352 : دلم که شاهد امّید، در کنار ندید
غزل شمارۀ 353 : اهل نظر، ازان در یکتا چه دیده اند
غزل شمارۀ 354 : از دلم برخاست دودی، آسمان آمد پدید
غزل شمارۀ 355 : جایی که از سپند نگردد فغان بلند
غزل شمارۀ 356 : در دل غم آن لاله عذار است ببینید
غزل شمارۀ 357 : بهار شد که چمن جام ارغوان گیرد
غزل شمارۀ 358 : از ما فلک دون چه به یغما بستاند؟
غزل شمارۀ 359 : خواهم به دل آن نرگس مستانه در افتد
غزل شمارۀ 360 : زهر غم هجر تو به جان کارگر افتاد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* عاقبت این خانه ها ماتم سرایی می شود
* زعفران گر جای برگ کاه در گل می کنی
شعر کامل
صائب تبریزی
* هر چند که گردید چو کافور مرا موی
* دل سرد نگردید ز دنیا سرمویی
شعر کامل
صائب تبریزی
* جهان چون عروسی رسیده جوان
* پر از چشمه و باغ و آب روان
شعر کامل
فردوسی