لینک اشتراک گذاری
کپی شد
حزین لاهیجی_دیوانغزل ها
غزل شمارۀ 361 : بی پا و سر ز قدر و شرف کام می برد
غزل شمارۀ 362 : از پرده چو خواهد، گل رخسار برآرد
غزل شمارۀ 363 : کشم چو آه، دل ناتوان بیاساید
غزل شمارۀ 364 : اگر نسیم نباشد که زلف بگشاید؟
غزل شمارۀ 365 : صباحت کو که گل را بر سرم شور جنون سازد؟
غزل شمارۀ 366 : درین دو هفته که با گل مدار می گذرد
غزل شمارۀ 367 : گریبان چاکم و جانان مرا دیوانه پندارد
غزل شمارۀ 368 : هوای عشق برونم ز ننگ و نام کشید
غزل شمارۀ 369 : لب تشنۀ تیغیم، زکوثر چه گشاید؟
غزل شمارۀ 370 : ترسم از چشم خوشت غافل نگاهی سر زند
غزل شمارۀ 371 : ساغر نزنم تا بتوان خون جگر زد
غزل شمارۀ 372 : به خاموشی صفير آشنایی می توانم زد
غزل شمارۀ 373 : گر به شوخی شرری در پر پروانه زدند
غزل شمارۀ 374 : تهمت برق تجلّی ست که بر طور زدند
غزل شمارۀ 375 : بیخودان بانگ انا الحق که درین دار زدند
غزل شمارۀ 376 : یاد وصلی که دل از هجر خبردار نبود
غزل شمارۀ 377 : شب که در خلوت اندیشه تمنّای تو بود
غزل شمارۀ 378 : بزم وصل است و غم هجر همان است که بود
غزل شمارۀ 379 : با چرخ سفله، همّت ما در نبرد بود
غزل شمارۀ 380 : محرومی وصال تو دل را نوید بود
غزل شمارۀ 381 : یاد آن زمان که بادۀ عشرت به کام بود
غزل شمارۀ 382 : طاق میخانۀ مستان خم ابروی تو بود
غزل شمارۀ 383 : همّت ما مدد پیر و جوان خواهد بود
غزل شمارۀ 384 : امشب که دل در آتش آن گلعذار بود
غزل شمارۀ 385 : در دیده مرا بی تو پریشان نظری بود
غزل شمارۀ 386 : امشب که از فروغ رخش، لاله داغ بود
غزل شمارۀ 387 : ز حشر مستی ما را چه باک خواهد بود؟
غزل شمارۀ 388 : حاشا که دل به درد تو دادن نهان بود
غزل شمارۀ 389 : به قامت شاخ گل را از دمیدن باز می دارد
غزل شمارۀ 390 : خوش آنکه ساقی مجلس نقاب بردارد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* اگر توشه‌مان نیکنامی بود
* روانها بران سر گرامی بود
شعر کامل
فردوسی
* ای ساربان آهسته رو کآرام جانم می‌رود
* وآن دل که با خود داشتم با دلستانم می‌رود
شعر کامل
سعدی
* گفتمش قد بلندت بصنوبر ماند
* گفت کاین دلشده را بین که چه کوته نظرست
شعر کامل
خواجوی کرمانی