لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال خجندی_دیوانغزل ها
غزل شمارۀ 811 : بار اشکم دید و شد بر من رحیم
غزل شمارۀ 812 : یار من بار دگر می طلبد دانستم
غزل شمارۀ 813 : بار هر چند به ناحق طلبه آزارم
غزل شمارۀ 814 : یک شب نسیم زلفت از حلقه شنودم
غزل شمارۀ 815 : آتش دوری دل ما بر نتابد بیش ازین
غزل شمارۀ 816 : آمد درون دل غمت دیگر نمی آید برون
غزل شمارۀ 817 : آمد لب تو باز بصد نازه در سخن
غزل شمارۀ 818 : امروز بحمدالله فارغ شدم از دشمن
غزل شمارۀ 819 : ای بدل نزدیک و دور از دیدن گریان من
غزل شمارۀ 820 : ای خوش آن باد که از کوی تو آید بر من
غزل شمارۀ 821 : ای عادت قدیمت دلهای ما شکستن
غزل شمارۀ 822 : ای غمت آرام جان عاشقان
غزل شمارۀ 823 : ای غمت فوت جان سوختگان
غزل شمارۀ 824 : ای لبت چون شکر و نقل دهان نیز چنان
غزل شمارۀ 825 : ای نهاده بار هجران بر دل پر درد من
غزل شمارۀ 826 : با درد تو آرمید نتوان
غزل شمارۀ 827 : بحر عشقت بحر بی پایاب گفتن میتوان
غزل شمارۀ 828 : بدیده سوی تو حیف آیدم گذر کردن
غزل شمارۀ 829 : برخ قدر گل و گلزار بشکن
غزل شمارۀ 830 : بر درت بی آب شد اشکم ز بسیار آمدن
غزل شمارۀ 831 : برگ گل خواندمش از لطف برنجید ز من
غزل شمارۀ 832 : تا رفتی از برم شده ام زار و ناتوان
غزل شمارۀ 833 : ترک دل گفت آن دو چشم و دل ز تیر غمزه خون
غزل شمارۀ 834 : چشم اگر اینست و ابرو این و ناز و شیوه این
غزل شمارۀ 835 : چو زلف یار ز خود لازم است ببریدن
غزل شمارۀ 836 : چه خوش است از تو بوس بخوشی نیاز کردن
غزل شمارۀ 837 : حدیث یار شیرین لب نگنجد در دهان من
غزل شمارۀ 838 : خاک پایت دوست دارد روی من
غزل شمارۀ 839 : خبری بافتم از بار مپرسید ز من
غزل شمارۀ 840 : خواجه چرا نشسته خیز که رفت کاروان

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چو دستهای چنارست هر دو دستم سست
* وگرنه پیرهن از جور تو چو گل بدرم
شعر کامل
انوری
* ز اهل درون باهش ترند آنان که بیرون درند
* اکثر به خاصان می دهد سلطان شراب ناب را
شعر کامل
نظیری نیشابوری
* آن نقطه که پیرایهٔ پرگار وجود است
* خالی است که بر کنج لب نوش تو افتاد
شعر کامل
فروغی بسطامی