لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال خجندی_دیوانغزل ها
غزل شمارۀ 751 : صحبت عاشق و حبیب بهم
غزل شمارۀ 752 : صحبت بار بهشتی ست پر از ناز و نعیم
غزل شمارۀ 753 : صد جان ز لبت بوام گیرم
غزل شمارۀ 754 : صفت زلف کجت راست نباید به قلم
غزل شمارۀ 755 : عشق تو داغ بندگی باز کشیده بر دلم
غزل شمارۀ 756 : عمریست کز دیار تو محروم مانده ایم
غزل شمارۀ 757 : عمریست که از خلوته در میکده مسئوریم
غزل شمارۀ 758 : عید می آید و وقتست که در مه نگریم
غزل شمارۀ 759 : غم دوست من مغتنم می شمارم
غزل شمارۀ 760 : قدحی بیار ساقی که ز تویه شرمسارم
غزل شمارۀ 761 : قراری کرده ام با شود که چون در پیش بار افتم
غزل شمارۀ 762 : گر به میخانه حریف می و شاهد باشم
غزل شمارۀ 763 : گر بی تو یک دو دم من بیمار زیستم
غزل شمارۀ 764 : گر تو سر خواهی ز من سر با تو ببارم به چشم
غزل شمارۀ 765 : گر جان ز من دلشده خواهی بسپارم
غزل شمارۀ 766 : گر خود هزار سنگ ملامت به سر خورم
غزل شمارۀ 767 : گر دل طلبی از من جان هم به تو در بازم
غزل شمارۀ 768 : گر دهد دستم کز آن عارض نقابش بر کنم
غزل شمارۀ 769 : گر کام خود از لبت بگیرم
غزل شمارۀ 770 : گر گذاری که با تو در نگویم
غزل شمارۀ 771 : اگر من از عشق آن دو رخ میرم
غزل شمارۀ 772 : گفت دلدارم که از هجران دلت خون می کنم
غزل شمارۀ 773 : گفت بار از غیر ما پوشان نظر گفتم بچشم
غزل شمارۀ 774 : ما از نو سخنور جهانیم
غزل شمارۀ 775 : ما از شراب و شاهد صد بار توبه کردیم
غزل شمارۀ 776 : ما از لب تو کام ندیدیم و گذشتیم
غزل شمارۀ 777 : ما با غم تو خرم و آسوده خاطربم
غزل شمارۀ 778 : ما به سودای تو دامن ز جهان در چیدیم
غزل شمارۀ 779 : ما چو قطع نظر از روی نکو نتوانیم
غزل شمارۀ 780 : ما خانه دل جای تمنای تو کردیم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* از گلوی خود بریدن وقت حاجت همت است
* ورنه هر کس گاه سیری پیش سگ نان افکند
شعر کامل
صائب تبریزی
* نپندارم ای در خزان کشته جو
* که گندم ستانی به وقت درو
شعر کامل
سعدی
* به گیتی که کشتست فرزند را
* دلیر و جوان و خردمند را
شعر کامل
فردوسی