لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اهلی شیرازی_دیوانغزل ها
غزل شمارۀ 841 : پیش خورشید رخش کی ماه گردد جلوه گر
غزل شمارۀ 842 : معلم، آن گل نورا بخار و خس مگذرا
غزل شمارۀ 843 : ای بی تو روزم از شب غم جانگدازتر
غزل شمارۀ 844 : در دل آمد یار و گشت از دیده غمدیده دور
غزل شمارۀ 845 : یک جرعه به خاکم فکن و خاک بجوش آر
غزل شمارۀ 846 : جان رفت و دل مقید صد غم بود هنوز
غزل شمارۀ 847 : ای باد مکش برقع جانان مرا باز
غزل شمارۀ 848 : از تیر تو در خاک طپد مرغ هوا باز
غزل شمارۀ 849 : مهی که چشم امیدم بسوی اوست هنوز
غزل شمارۀ 850 : هجران گذشت و نوبت دیدن رسید باز
غزل شمارۀ 851 : هرچند که چون شمع مرا سوخته یی باز
غزل شمارۀ 852 : المنه لله که دگر مرغ خوش آواز
غزل شمارۀ 853 : ای برق محبت که ره من زده یی باز
غزل شمارۀ 854 : گرچه زارم سوختی من عاشق زارم هنوز
غزل شمارۀ 855 : جان رفت و دل ز عشق پریشان بود هنوز
غزل شمارۀ 856 : عیسی دم من وقت سماع طرب انگیز
غزل شمارۀ 857 : گل من مگو که لب را بکسی گشاد هرگز
غزل شمارۀ 858 : شکر خدا که چشم تو بر ما فتاد باز
غزل شمارۀ 859 : باز بشکت گل دولت و یار آمد باز
غزل شمارۀ 860 : در عین عتاب از بر ما میگذری باز
غزل شمارۀ 861 : دیده بوصل آرمید دل نشود خوش هنوز
غزل شمارۀ 862 : ساغر زده و شمع قد افراخته یی باز
غزل شمارۀ 863 : فریاد که یار میرود باز
غزل شمارۀ 864 : سوختم بهر خدا در هجر ازین بیشم مسوز
غزل شمارۀ 865 : سرم بریدی و مهر تو در دل است هنوز
غزل شمارۀ 866 : از بیم غصه شب و خوف ملال روز
غزل شمارۀ 867 : اشارت تو بجان دادنم بشارت بس
غزل شمارۀ 868 : هرگز گلی نچید دل من ز باغ کس
غزل شمارۀ 869 : حال من دور از آن جمال مپرس
غزل شمارۀ 870 : نوازش تو قیامی ز سرو قامت بس

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چشم گریست خون و دل گفت که یاس من نگر
* زانکه خزان وصل را یاسمنم، دریغ من
شعر کامل
خاقانی
* سلطان که خشم گیرد بر بندگان حضرت
* حکمش رسد ولیکن حدی بود جفا را
شعر کامل
سعدی
* مخدوم شمس دین است تبریز رشک چین است
* اندر بهار حسنش شاخ و شجر به رقص آ
شعر کامل
مولوی