لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اهلی شیرازی_دیوانغزل ها
غزل شمارۀ 931 : مجنون منم گریخته عمری ز بند عشق
غزل شمارۀ 932 : ماییم همچو مجنون استاد مذهب عشق
غزل شمارۀ 933 : یار مستغنی و ما مستغرق دریای عشق
غزل شمارۀ 934 : با حسن دوست دل نشکیبد ز داغ عشق
غزل شمارۀ 935 : ز بسکه سینه خراش است زخم خار فراق
غزل شمارۀ 936 : عیبم مکن اگر (که) من هستم (خراب) عشق
غزل شمارۀ 937 : من چون خم صافی دلم گر غرقه ام در خون چه باک
غزل شمارۀ 938 : میزدی تیری به غیر و بر جگر خوردم زرشک
غزل شمارۀ 939 : گر سنگ زدی بر من و آسوده دل تنگ
غزل شمارۀ 940 : با سینه نالان ز نی و چنگ چه حاصل
غزل شمارۀ 941 : پرتوی گر افکنی در چشم از شمع جمال
غزل شمارۀ 942 : صد بار اگر از جور توام خون رود از دل
غزل شمارۀ 943 : هر چند من سگ توام ای مشگبو غزال
غزل شمارۀ 944 : چون لاله از داغ درون دارم دهان بر دود دل
غزل شمارۀ 945 : عاشق که برفروخت چراغت ز داغ دل
غزل شمارۀ 946 : بزخم تیر تو جان رفت و خاک تن شد گل
غزل شمارۀ 947 : ز خشم و ناز تو صد شوق شد فزون در دل
غزل شمارۀ 948 : ما تا حدیث سبز خطان گوش کرده ایم
غزل شمارۀ 949 : عاشق منم که با چو تو خونخواره یی خوشم
غزل شمارۀ 950 : چندان ز خلق درد ترا گوش میکنیم
غزل شمارۀ 951 : ما شیشه ناموس به میخانه شکستیم
غزل شمارۀ 952 : درعشق گنهکارم اگر خاک نگردم
غزل شمارۀ 953 : چون مرغ نیم بسمل چندانکه می طپیدم
غزل شمارۀ 954 : سجده بردم بدرش دوش چو تنها گشتم
غزل شمارۀ 955 : گر صدهزار کاسه خون نوش میکنم
غزل شمارۀ 956 : ما فیض دل و فیض الهی همه داریم
غزل شمارۀ 957 : ما تحمل بر جفاهای تو ای گل میکنیم
غزل شمارۀ 958 : ز سنگ دل شکنان دل حزین چرا داریم
غزل شمارۀ 959 : با هرگل نورسته که برخاست نشستیم
غزل شمارۀ 960 : غرق خونم که ازین بحر کناری گیرم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چو او مرز گیرد بشمشیر تیز
* برانگیزد اندر جهان رستخیز
شعر کامل
فردوسی
* چو خورشید تیغ از میان برکشید
* شب تیره گشت از جهان ناپدید
شعر کامل
فردوسی
* فردا که پیشگاه حقیقت شود پدید
* شرمنده ره روی که عمل بر مجاز کرد
شعر کامل
حافظ