لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال خجندی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 421 : دی خرامان برهی بار مرا پیش آمد
غزل شمارهٔ 422 : دیدی که بار وعده خود را وفا نکرد
غزل شمارهٔ 423 : ذکر مه کردم شبی روی توأم آمد
غزل شمارهٔ 424 : رخت گلبرگ خودرو مینماید
غزل شمارهٔ 425 : رخ تو دیدم و زاهد نمی تواند دید
غزل شمارهٔ 426 : رخ نو نور بماه تمام می بخشد
غزل شمارهٔ 427 : رخی چنین که تو داری کدام مو دارد
غزل شمارهٔ 428 : رویت به چنین دیده تماشا نتوان کرد
غزل شمارهٔ 429 : روی تو به جز آینه دیدن که تواند
غزل شمارهٔ 430 : روی تو دیدم سخنم روی داد
غزل شمارهٔ 431 : روی زیبای تو هر بار که در چشم تر آید
غزل شمارهٔ 432 : را گشودند بار بر ببندید
غزل شمارهٔ 433 : زاهد از روی تو تا چند مرا توبه دهد
غزل شمارهٔ 434 : زاهد باریک بین لبهای باریک تو دید
غزل شمارهٔ 435 : از برگ گل که نسیم عبیر می آید
غزل شمارهٔ 436 : زآن پیش که جان در تتق غیب نهان بود
غزل شمارهٔ 437 : از آن میان هیچ اگر نشان باشد
غزل شمارهٔ 438 : ز خوان وصل تو تا با من گدا چه رسد
غزل شمارهٔ 439 : زان پیشتر که دیده جمال تو دیده بود
غزل شمارهٔ 440 : از سوز جان من آن بیوفا چه غم دارد
غزل شمارهٔ 441 : ز غمزه های نو چندانکه ناز میبارد
غزل شمارهٔ 442 : زلفت که بر سمن گرهی عنبرین زند
غزل شمارهٔ 443 : ز ماهتاب جمالت ز ماه تاب رود
غزل شمارهٔ 444 : زمستی چشم او هرگز به حال ما نمی افتد
غزل شمارهٔ 445 : ساقی بیار باده که عید صیام شد
غزل شمارهٔ 446 : سالها دل در هوایت بر سر هر کو دوید
غزل شمارهٔ 447 : سر زلفت نمی خواهم که در دست صبا افتد
غزل شمارهٔ 448 : سرو اگر زآن قدر رفتار به بالاست زیاد
غزل شمارهٔ 449 : سر ما را نرسد اینکه به پای تو رسد
غزل شمارهٔ 450 : سرو را هر که راست می گوید

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* از نسیمی دفتر ایام بر هم می خورد
* از ورق گردانی لیل و نهار اندیشه کن
شعر کامل
صائب تبریزی
* همه وقت عارفان را نظرست و عامیان را
* نظری معاف دارند و دوم روا نباشد
شعر کامل
سعدی
* صائب به گریه کوش کن در زیر خاک نیست
* جز قطره های اشک چراغ دل دگر
شعر کامل
صائب تبریزی