لینک اشتراک گذاری
کپی شد
نظیری نیشابوری_دیوانغزل ها
غزل شمارۀ 61 : آن که شب داد توبه ام ز شراب
غزل شمارۀ 62 : چون غنچه دل مبند و چو بو بر هوا متاب
غزل شمارۀ 63 : سحر منادی بلبل به گلستان دریاب
غزل شمارۀ 64 : عشق دهد با دل شوریده تاب
غزل شمارۀ 65 : میم در جام و ماهم تا سحر بر روزنست امشب
غزل شمارۀ 66 : سبزۀ عیش ز بوم و بر هجران مطلب
غزل شمارۀ 67 : می باش و از مزاج حریفان نشان طلب
غزل شمارۀ 68 : عشق تو بند علایق ز ره ما برداشت
غزل شمارۀ 69 : صافی شوم از کون که در دُرد صفا نیست
غزل شمارۀ 70 : نالۀ ما نغمۀ اهل نوا را گرم ساخت
غزل شمارۀ 71 : آن دهد در گریه پند ما که با ما دشمن است
غزل شمارۀ 72 : گر شرر گر شعله هرجا گشت پیدا آتش است
غزل شمارۀ 73 : نشاط عید گدا عجب پادشا بشکست
غزل شمارۀ 74 : نظر به ظاهر و صیّاد در خفا خفتست
غزل شمارۀ 75 : گریزد از صف ما هرکه مرد غوغا نیست
غزل شمارۀ 76 : حریف دردی و صافی نیی خطا اینجاست
غزل شمارۀ 77 : بی تو دوشم در درازی از شب یلدا گذشت
غزل شمارۀ 78 : امروز آنچه تاج سر ماست دست ماست
غزل شمارۀ 79 : این نخل که از چشمۀ جان رسته که کشتست؟
غزل شمارۀ 80 : در شهر ما به دولت عشق احتیاج نیست
غزل شمارۀ 81 : آنچه رحم از دل برد تأثیر فریاد منست
غزل شمارۀ 82 : پیش مشتاق تو ویرانه و آباد یکی است
غزل شمارۀ 83 : به حرف اهل غرض قرب و بعد ما بندست
غزل شمارۀ 84 : فخر والانسبتان از بند اوست
غزل شمارۀ 85 : لخت دل بر جیب و جیبم برکنار افتاده است
غزل شمارۀ 86 : ره حریف گرفتم که شیشه یار منست
غزل شمارۀ 87 : هرکه را معنی نمی خیزد ز دل گفتار نیست
غزل شمارۀ 88 : یک آه گرم صیقل زنگار عالمست
غزل شمارۀ 89 : دلی دارم که طاقت کار او نیست
غزل شمارۀ 90 : معشوقۀ من قبله نما قبله نظر گشت

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چو بخشایش پاک یزدان بود
* دم آتش و آب یکسان بود
شعر کامل
فردوسی
* من اول روز دانستم که با شیرین درافتادم
* که چون فرهاد باید شست دست از جان شیرینم
شعر کامل
سعدی
* مردمی هرگز ز چشم او ندیدم،گر چه من
* می کشم روغن به زور جذبه ازبادام خشک
شعر کامل
صائب تبریزی