لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اوحدی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 481 : دلبرا، قیمت وصل تو کنون دانستم
غزل شمارهٔ 482 : چو بر سفینهٔ دل نقش صورت تو نبشتم
غزل شمارهٔ 483 : پیشتر از عاشقی عافیتی داشتم
غزل شمارهٔ 484 : تو دامن از کف من دوش در کشیدی و گفتم
غزل شمارهٔ 485 : شب دوشینه در سودای او خفتم
غزل شمارهٔ 486 : نبض دل شوریدهٔ محرور گرفتم
غزل شمارهٔ 487 : چو دل در دیگری بستی نگاهش دار، من رفتم
غزل شمارهٔ 488 : خود را ز بد و نیک جدا کردم و رفتم
غزل شمارهٔ 489 : مسلمانان، سلامت به، چو بتوانید، من گفتم
غزل شمارهٔ 490 : ای که رفتی و نرفتی نفسی از یادم
غزل شمارهٔ 491 : دگر رخت ازین خانه بر در نهادم
غزل شمارهٔ 492 : معراج ما به روح و روان بود صبح دم
غزل شمارهٔ 493 : اگر آن یار سیه چرده ببیند رخ زردم
غزل شمارهٔ 494 : غافل چرایی؟ جانا، ز دردم
غزل شمارهٔ 495 : هر چند به کوی او دیرست که پی بردم
غزل شمارهٔ 496 : من بادهٔ عشق نوش کردم
غزل شمارهٔ 497 : ز عشقت روز اول من به شهر اندر ندی کردم
غزل شمارهٔ 498 : بیا، بیا که ز مهرت به جان همی گردم
غزل شمارهٔ 499 : می‌خانه را بگشای در، کامروز مخمور آمدم
غزل شمارهٔ 500 : از آن لب چون به یک بوسه من بیمار خرسندم
غزل شمارهٔ 501 : چو چشمش راه دل می‌زد من بیدل کجا بودم؟
غزل شمارهٔ 502 : مدتی من به کار خود بودم
غزل شمارهٔ 503 : نه پیش ازین من بیگانه آشنای تو بودم؟
غزل شمارهٔ 504 : آن تخم، که در باغ وفا کاشته بودم
غزل شمارهٔ 505 : دی ره می‌خانه باز یافته بودم
غزل شمارهٔ 506 : من دلداده از آنروز که دیدار تو دیدم
غزل شمارهٔ 507 : تو چیزی دیگری، ور نه بسی خوبان که من دیدم
غزل شمارهٔ 508 : به یک نظر چو ببردی دل زبون ز برم
غزل شمارهٔ 509 : چو تیغ بر کشد آن بی‌وفا به قصد سرم
غزل شمارهٔ 510 : عمریست تا ز دست غمت جامه می‌درم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* هرگز حدیث زلف تو کوته نمی شود
* این گفت و گوی تا به قیامت مسلسل است
شعر کامل
جامی
* بر لعل لبت جان ز سر شرق فشاندن
* سهل است ولی زیره به کرمان نتوان برد
شعر کامل
کمال خجندی
* گر نکوکاران رخ چون ارغوان آرند پیشت
* من نمی‌آرم بغیر از اشکهای ارغوانی
شعر کامل
اوحدی