لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانغزل ها
غزل شمارۀ 571 : بازم کمند شوق به سوی تو می کشد
غزل شمارۀ 572 : رُخت ز غاليه خط گرد آفتاب کشید
غزل شمارۀ 573 : خطت قوت از آن لعل خندان کشید
غزل شمارۀ 574 : شب دل سوخته آهی ز سرِ درد کشید
غزل شمارۀ 575 : دردا که عشق یار به دیوانگی کشید
غزل شمارۀ 576 : هیچ شب بی تو دلم ناله به گردون نکشید
غزل شمارۀ 577 : هرکه بینم که پس زانوی غم آه کشد
غزل شمارۀ 578 : می شوم زنده ز سر کان نازنینم می کشد
غزل شمارۀ 579 : مدت رفتن آن مه به سفر دیر کشید
غزل شمارۀ 580 : رخت که بر مه رخشان خطی ز نیل کشید
غزل شمارۀ 581 : به گلگشتِ بهار این خاطر ناشاد نگشاید
غزل شمارۀ 582 : ماه من تا کمر از موی میان نگشاید
غزل شمارۀ 583 : از سرو قدت کج نظران را چه گشاید
غزل شمارۀ 584 : چویار زلف معنبر نبندد و نگشاید
غزل شمارۀ 585 : بر من از خوی تو هرچند که بیداد رود
غزل شمارۀ 586 : نشکسته دل ز هجر کی از دیده خون رود
غزل شمارۀ 587 : آنچه از آتش غم بادل غمناک رود
غزل شمارۀ 588 : در چمن یارم چو با آن لطف و بالا می رود
غزل شمارۀ 589 : بر رخ زردم نه اشکست این که گلگون می رود
غزل شمارۀ 590 : آن تُرک شوخ بین که چه مستانه می رود
غزل شمارۀ 591 : صوفی ز خانقه به خرابات می رود
غزل شمارۀ 592 : با یار کوچ کرده ز دل ناله می رود
غزل شمارۀ 593 : دوستان بازم عجب کاری فتاد
غزل شمارۀ 594 : گر کار دل عاشق با کافرِ چین افتد
غزل شمارۀ 595 : یارم به خانه ای که شب تار در رود
غزل شمارۀ 596 : اگر هر شب نه در بستر نم از چشم ترم افتد
غزل شمارۀ 597 : چشم از گریه چو در ورطۀ خون می افتد
غزل شمارۀ 598 : زان شست و شو که در چمن از ژاله می رود
غزل شمارۀ 599 : ز آفتاب به رشکم که زیر پای تو افتد
غزل شمارۀ 600 : پرتوِ روی تو بر بادۀ گلفام افتاد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* اگر دادگر باشی و پاک دین
* ز هر کس نیابی به جز آفرین
شعر کامل
فردوسی
* به نام خداوند جان و خرد
* کزین برتر اندیشه برنگذرد
شعر کامل
فردوسی
* یارب مه مسافر من همزبان کیست ؟
* با او که شد حریف و کنون همعنان کیست ؟
شعر کامل
وحشی بافقی