لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانغزل ها
غزل شمارۀ 601 : دل دید لبت وز دو جهان بی خبر افتاد
غزل شمارۀ 602 : حیفم آید ز خدنگ تو که بر خاک افتد
غزل شمارۀ 603 : هر شیشۀ می با تو چو در محفلم افتد
غزل شمارۀ 604 : ترا هرگز گذر بر جانب گلشن نمی افتد
غزل شمارۀ 605 : روی توآفتاب را ماند
غزل شمارۀ 606 : اگر ناز و فریب چشم شوخت این چنین ماند
غزل شمارۀ 607 : شد خیال آن خط از دل و آن رخ مهوش بماند
غزل شمارۀ 608 : یار رفت از چشم و در دل خارخار او بماند
غزل شمارۀ 609 : مرا ز مایۀ سودا امید سود نماند
غزل شمارۀ 610 : گرچه پیش تو مرا هیچ ره و روی نماند
غزل شمارۀ 611 : خاطر خوبان به صید اهل دل مایل نماند
غزل شمارۀ 612 : از ایّام خرّمی نفس دیگرم نماند
غزل شمارۀ 613 : کسی کو شب به بالین من بیمار می گردد
غزل شمارۀ 614 : نمی خواهم که با من هیچ یاری همنشین گردد
غزل شمارۀ 615 : هر مست که می به دست گیرد
غزل شمارۀ 616 : به ناز می رود آن شوخ و باز می نگرد
غزل شمارۀ 617 : دل که در باغ زهر گل غم یارش گیرد
غزل شمارۀ 618 : گریۀ تلخ من از خندۀ آن لب نگرید
غزل شمارۀ 619 : چون قدح کز شراب پر گردد
غزل شمارۀ 620 : خرّم آنان که سرِ زلف نگاری گیرند
غزل شمارۀ 621 : چو تُرک سرکشم بر عزم میدان پشت زین گیرد
غزل شمارۀ 622 : خوشا بادی که ره سوی تو گیرد
غزل شمارۀ 623 : رسید قاصد و دُرجی به مشک ناب آورد
غزل شمارۀ 624 : سحر نسیم صبا مژدۀ حبیب آورد
غزل شمارۀ 625 : مهی که حُسن خطش بر بتان شکست آورد
غزل شمارۀ 626 : خطت کز طرف نسرین سر برآورد
غزل شمارۀ 627 : هر شب به تو مه روی به همخانگی آرد
غزل شمارۀ 628 : اندیشۀ جمال تو حیرانی آورد
غزل شمارۀ 629 : زلف تو ماه را به سیه پوشی آورد
غزل شمارۀ 630 : نظّارۀ جمال تو بی هوشی آورد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* سنبل زلف از رخش تا برکنار افتاده است
* گل چو تقویم کهن از اعتبار افتاده است
شعر کامل
صائب تبریزی
* نیستم محتاج کسوت چون فقیران دگر
* همچو به می روید از تن خرقه پشمینه ام
شعر کامل
صائب تبریزی
* گرت ز دست برآید، چو نخل باش کریم
* ورت ز دست نیاید، چو سرو باش آزاد
شعر کامل
سعدی