لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال خجندی_دیوانغزل ها
غزل شمارۀ 601 : رفت عمر و نشد آن شوخ به ما بار هنوز
غزل شمارۀ 602 : زاهد شهرم و صاحب نظر و شاهد باز
غزل شمارۀ 603 : سر من خاک پایت باد و جان نیز
غزل شمارۀ 604 : کشت چشم توأم به شیوه و ناز
غزل شمارۀ 605 : گل رخسار ترا وقت تماشاست هنوز
غزل شمارۀ 606 : ما را بچه جرم از نظر انداخته باز
غزل شمارۀ 607 : ما سر فدای خاک رهت کرده ایم باز
غزل شمارۀ 608 : مجلس ما به حضور تو چنانست امروز
غزل شمارۀ 609 : مژه تیزست و غمزه نیز و تو نیز
غزل شمارۀ 610 : نیست از سوز تو جانرا نه گزیر
غزل شمارۀ 611 : بار بیرون نشد ز خانه هنوز
غزل شمارۀ 612 : از بار دین و دنیا باشد مراد هر کس
غزل شمارۀ 613 : تو زما وصف آن جمال مپرس
غزل شمارۀ 614 : خیال خال لبش می کنم به خواب هوس
غزل شمارۀ 615 : دارم من از جهان غم باری همین و بس
غزل شمارۀ 616 : دل من طلبکار بار است و بس
غزل شمارۀ 617 : ساقی به می بر افروز امشب چراغ مجلس
غزل شمارۀ 618 : گر به مسجد نروم قبله من روی تو بس
غزل شمارۀ 619 : گفتمش نام تو گفتا از مه تابان پرس
غزل شمارۀ 620 : من و دردت مرا دوا این بس
غزل شمارۀ 621 : آن غمزه چو از ریش دل آزرد سر نیش
غزل شمارۀ 622 : آنکه ز بی گنه کشی نیست دمی ندامتش
غزل شمارۀ 623 : آنکه می خوانند مردم مردم چشم منش
غزل شمارۀ 624 : به خواب آن لعل میگون دیده ام دوش
غزل شمارۀ 625 : به مطرب شبه چه خوش میگفت چنگش
غزل شمارۀ 626 : چه گفت با تو شنیدی رباب و عود به گوش
غزل شمارۀ 627 : دارد به سجده شبها به روی بر زمینی
غزل شمارۀ 628 : دال زلف و الف قامت و بیم دهنش
غزل شمارۀ 629 : دلا نسیم عنایت وزید حاضر باش
غزل شمارۀ 630 : دل مسکین که می بینی ازینسان بی زر و زورش

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* تو گرم کن نفس خویش را به آتش عشق
* رها کن آن دگران را به زیره و پلپل
شعر کامل
اوحدی
* سحر به بوی گلستان دمی شدم در باغ
* که تا چو بلبل بی‌دل کنم علاج دماغ
شعر کامل
حافظ
* به درد عشق بساز و خموش کن حافظ
* رموز عشق مکن فاش پیش اهل عقول
شعر کامل
حافظ