لینک اشتراک گذاری
کپی شد
وحشی بافقی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 331 : اینچنین گر جانب اغیار خواهی داشتن
غزل شمارهٔ 332 : شد صرف عمرم در وفا بیداد جانان همچنان
غزل شمارهٔ 333 : تغافلها زد اما شد نگاهی عذر خواه من
غزل شمارهٔ 334 : چه کم می‌گردد از حشمت بلاگردان نازم کن
غزل شمارهٔ 335 : پیش تو بسی از همه کس خوارترم من
غزل شمارهٔ 336 : آمدم سر تا قدم در بند سودا همچنان
غزل شمارهٔ 337 : ای اجل از قید زندان غمم آزاد کن
غزل شمارهٔ 338 : نوبهار آمد ولی بی‌دوستان در بوستان
غزل شمارهٔ 339 : فراغت بایدت جا در سر کوی قناعت کن
غزل شمارهٔ 340 : ما را میازار اینهمه چندین جفا بر ما مکن
غزل شمارهٔ 341 : زینسان که تند می‌گذرد خوشخرام من
غزل شمارهٔ 342 : به دست آور بتی جان بخش و عیش جاودانی کن
غزل شمارهٔ 343 : گهی از بزم بر می‌خیز و طرف بام جا می‌کن
غزل شمارهٔ 344 : می‌یابم از خود حسرتی باز از فراق کیست این
غزل شمارهٔ 345 : ز کویت رخت بربستم نگاهی زاد راهم کن
غزل شمارهٔ 346 : ای که دل بردی ز دلدار من آزارش مکن
غزل شمارهٔ 347 : تو پاک دامن نوگلی من بلبل نالان تو
غزل شمارهٔ 348 : دلا عزم سفر دارم از آن در گفتم آگه شو
غزل شمارهٔ 349 : آمده نو به شحنگی در دلم آرزوی تو
غزل شمارهٔ 350 : یک بار نباشد که نیازرده‌ام از تو
غزل شمارهٔ 351 : ترسم جنون غالب شود طغیان کند سودای تو
غزل شمارهٔ 352 : گر چه کردم ذوقها از آشناییهای او
غزل شمارهٔ 353 : میان مردمانم خوار کردی عزت من کو
غزل شمارهٔ 354 : دل از عشق کهن بگرفت از نو دلستانی کو
غزل شمارهٔ 355 : شد بی‌حساب کشور جانها خراب از او
غزل شمارهٔ 356 : سد خانهٔ دین سوخت به هر رهگذر از تو
غزل شمارهٔ 357 : می‌روم نزدیک و حال خویش می‌گویم به او
غزل شمارهٔ 358 : منفعل دل خودم چند کشد جفای تو
غزل شمارهٔ 359 : آتشی خواهم دل افسرده را بریان در او
غزل شمارهٔ 360 : با مدعی به صلح بدل گشت جنگ تو

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* بس که شب ها دور از آن گل خاک بر سر می کنم
* همچو سبزه صبحدم از خاک سر بر می کنم
شعر کامل
جامی
* چیست فزون از دو جهان شهر عشق
* بهتر از این شهر و دیاریم نیست
شعر کامل
مولوی
* بنفشه پیش نیلوفر درآمد که مبارک باد
* که زردی رفت و خشکی رفت و عمر پایدار آمد
شعر کامل
مولوی