لینک اشتراک گذاری
کپی شد
وحشی بافقی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 271 : من این کوشش که در تسخیر آن خودکام می‌کردم
غزل شمارهٔ 272 : نیستیم از دوریت با داغ حرمان نیستیم
غزل شمارهٔ 273 : به آنکه بر سرلطفی مکش ز منت خویشم
غزل شمارهٔ 274 : شد وقت آن دیگر که من ترک شکیبایی کنم
غزل شمارهٔ 275 : این بس که تماشایی بستان تو باشم
غزل شمارهٔ 276 : بخت آن کو که کشم رخش و سوارش سازم
غزل شمارهٔ 277 : دو هفته رفت که ننواختی به نیم نگاهم
غزل شمارهٔ 278 : مبادا یارب آن روزی که من از چشم یار افتم
غزل شمارهٔ 279 : آمدم از سرنو بر سر پیوند قدیم
غزل شمارهٔ 280 : می‌توانم که لب از آب خضر تر نکنم
غزل شمارهٔ 281 : ما گل به پاسبان گلستان گذاشتیم
غزل شمارهٔ 282 : ما چو پیمان با کسی بستیم دیگر نشکنیم
غزل شمارهٔ 283 : مصلحت دیده چنین صبر که سویش نروم
غزل شمارهٔ 284 : نفروخته خود را ز غمت باز خریدیم
غزل شمارهٔ 285 : چو خواهم کز ره شوقش دمی بر گرد سر گردم
غزل شمارهٔ 286 : در آغاز محبت گر وفا کردی چه می‌کردم
غزل شمارهٔ 287 : دارد که چون تو پادشهی بنده‌ات شوم
غزل شمارهٔ 288 : ز کوی آن پری دیوانه رفتم
غزل شمارهٔ 289 : خوشست آن مه به اغیار آزمودم
غزل شمارهٔ 290 : از آن تر شد به خون دیده دامانی که من دارم
غزل شمارهٔ 291 : انجام حسن او شد پایان عشق من هم
غزل شمارهٔ 292 : دور از چمن وصل یکی مرغ اسیرم
غزل شمارهٔ 293 : از تندی خوی تو گهی یاد نکردم
غزل شمارهٔ 294 : ز کمال ناتوانی به لب آمدست جانم
غزل شمارهٔ 295 : همخواب رقیبانی و من تاب ندارم
غزل شمارهٔ 296 : منفعل گشت بسی دوش چو مستش دیدم
غزل شمارهٔ 297 : چون طفل اشک پرده در راز نیستم
غزل شمارهٔ 298 : در آن مجلس که او را همدم اغیار می‌دیدم
غزل شمارهٔ 299 : دلی و طاقت سد آه آتشین دارم
غزل شمارهٔ 300 : در راه عشق با دل شیدا فتاده‌ایم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* هرگز حدیث زلف تو کوته نمی شود
* این گفت و گوی تا به قیامت مسلسل است
شعر کامل
جامی
* ز رشک زلف سیاه توخورد چندان خون
* که نافه هم به جوانی سفید شد مویش
شعر کامل
صائب تبریزی
* فریاد مردمان همه از دست دشمنست
* فریاد سعدی از دل نامهربان دوست
شعر کامل
سعدی