لینک اشتراک گذاری
کپی شد
هلالی جغتایی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 211 : ترک یاری کردی، از وصل تو یاران را چه حظ؟
غزل شمارهٔ 212 : ما که از سوز تو در گریهٔ زاریم چو شمع
غزل شمارهٔ 213 : مهوشان در نظر کج‌نظرانند، دریغ!
غزل شمارهٔ 214 : خوبان اگر چه هر طرفی می‌کشند صف
غزل شمارهٔ 215 : وه! که رفت آن شوخ و بر ما کرد بیداد از فراق
غزل شمارهٔ 216 : نیست غم گر شد گریبان من از غم چاک چاک
غزل شمارهٔ 217 : ای تو سرو چمن حسن و گل باغ جمال
غزل شمارهٔ 218 : ظاهر نکنم پیش رقیبان الم دل
غزل شمارهٔ 219 : نه رفیقی که بود در پی غم‌خواری دل
غزل شمارهٔ 220 : آمد بهار و خوشدلم از رنگ و بوی گل
غزل شمارهٔ 221 : ای در دلم آتش عشق تو صد الم
غزل شمارهٔ 222 : نیست حد آن که گویم بندهٔ روی توام
غزل شمارهٔ 223 : عجب شکسته دل و زار و ناتوان شده‌ام!
غزل شمارهٔ 224 : روزی که در فراق جمال تو بوده‌ام
غزل شمارهٔ 225 : ز سوز سینه کبابم، ز سیل دیده خرابم
غزل شمارهٔ 226 : به یار بی‌وفا عمری وفا کردم ندانستم
غزل شمارهٔ 227 : هر شب به سر کوی تو از پای درافتم
غزل شمارهٔ 228 : به راهت بینم و از بیخودی بر رهگذر غلتم
غزل شمارهٔ 229 : اگر چون خاک پامالم کنی، خاک درت گردم
غزل شمارهٔ 230 : به صد امید هر دم گرد آن دیوار و در گردم
غزل شمارهٔ 231 : عیدست، برون آی که حیران تو گردم
غزل شمارهٔ 232 : ز پیر میکده عمری در التماس شدم
غزل شمارهٔ 233 : کاشکی! خاک حریم حرمت می‌بودم
غزل شمارهٔ 234 : دو روز شد که ز درد فراق بیمارم
غزل شمارهٔ 235 : من نه آنم که دل خویش مشوش دارم
غزل شمارهٔ 236 : یار آمد و من طاقت دیدار ندارم
غزل شمارهٔ 237 : عمر رفته است و کنون آفت جانی دارم
غزل شمارهٔ 238 : هر زمان بر صف خوبان به تماشا گذرم
غزل شمارهٔ 239 : خواهم که به زیر قدمت زار بمیرم
غزل شمارهٔ 240 : به خاک من گذری کن، چو در وفای تو میرم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* سرمایه نجات بود توبه درست
* با کشتی شکسته به دریا چه می روی؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* رز به اندک روزگاری بر سر آمد از چنار
* هر سبکدستی عنان تاک نتواند گرفت
شعر کامل
صائب تبریزی
* به چشم زنده دلان خوشترست خلوت گور
* زخانه ای که در او میهمان نمی باشد
شعر کامل
صائب تبریزی