لینک اشتراک گذاری
کپی شد
امیرخسرو دهلوی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 1141 : ای ز تو کارسازی همه کس
غزل شمارهٔ 1142 : تعالی الله، چه دولت داشتم دوش
غزل شمارهٔ 1143 : مرا کاری ست مشکل با دل خویش
غزل شمارهٔ 1144 : دل من برد، نتوان یافت بازش
غزل شمارهٔ 1145 : دل من چون شود دور از وثاقش
غزل شمارهٔ 1146 : اگر چه پرسش من نیست رایش
غزل شمارهٔ 1147 : ماییم و شبی و یار در پیش
غزل شمارهٔ 1148 : دزدانه در آمد از درم دوش
غزل شمارهٔ 1149 : ای زده ناوکم به جان، یک دو سه چار و پنج و شش
غزل شمارهٔ 1150 : پیش چشم خود مگو، گر با تو گویم سوز خویش
غزل شمارهٔ 1151 : گر نه من دیوانه گشتم زین دل بدنام خویش
غزل شمارهٔ 1152 : سالها خون خورده ام از بخت بی سامان خویش
غزل شمارهٔ 1153 : ای جفا آموخته، از غمزه بدخوی خویش
غزل شمارهٔ 1154 : گر مرا با بخت کاری نیست، گو هرگز مباش
غزل شمارهٔ 1155 : مست و لایعقل گذشتم از در میخانه دوش
غزل شمارهٔ 1156 : دل که برد از ما اگر چه مبتلا می داردش
غزل شمارهٔ 1157 : ما به جان درمانده و دل سوی ما می خواندش
غزل شمارهٔ 1158 : مشک تر بر مه پراگندی و شب می خوانیش
غزل شمارهٔ 1159 : دوش ما بودیم و جام باده و مهتاب خوش
غزل شمارهٔ 1160 : خوش رفیقی او که گه گه در نظر می آیدش
غزل شمارهٔ 1161 : آیتی از رحمت آمد، گر چه سر تا پا تنش
غزل شمارهٔ 1162 : شد دل من خون ز داغ هجر او یارب کیش
غزل شمارهٔ 1163 : صبح دولت می دمد از روی آن خورشیدوش
غزل شمارهٔ 1164 : نام سرچشمه حیوان چه بری با دهنش؟
غزل شمارهٔ 1165 : آن سخن گفتن تو هست هنوزم در گوش
غزل شمارهٔ 1166 : از خدنگ غمزه دلدوز خویش
غزل شمارهٔ 1167 : زلف تو هر موی و بادی در سرش
غزل شمارهٔ 1168 : آنکه از جان دوست تر می دارمش
غزل شمارهٔ 1169 : ای لب چون شکرت چشمه نوش
غزل شمارهٔ 1170 : شاد باش، ای شب فرخنده دوش

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* شکر خوشست ولیکن حلاوتش تو ندانی
* من این معامله دانم که طعم صبر چشیدم
شعر کامل
سعدی
* جرم بیگانه نباشد که تو خود صورت خویش
* گر در آیینه ببینی برود دل ز برت
شعر کامل
سعدی
* دو دوست قدر شناسند عهد صحبت را
* که مدتی ببریدند و بازپیوستند
شعر کامل
سعدی