لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانغزل ها
غزل شمارۀ 1411 : با اشک خونین دور از تو ای ماه
غزل شمارۀ 1412 : واعظ خرست و انجمن وعظ خرگله
غزل شمارۀ 1413 : هست انجمن ما چمنی پر گل و لاله
غزل شمارۀ 1414 : ببین پیاله هزاران به روی دشت ز لاله
غزل شمارۀ 1415 : ز چشم ریخت چندان آب کامد خون ز دنباله
غزل شمارۀ 1416 : بی لعل تو دل درون سینه
غزل شمارۀ 1417 : غزال من که لبش رو به سبزی آورده
غزل شمارۀ 1418 : وقت گل ترک می و جام که چه
غزل شمارۀ 1419 : گل را فراز شاخ بین در جلوۀ ناز آمده
غزل شمارۀ 1420 : چو حلقه دور افق بر منست تنگ شده
غزل شمارۀ 1421 : تا به چشم تو سُرمه ره کرده
غزل شمارۀ 1422 : رُخت را مه نخوانند اهل توجیه
غزل شمارۀ 1423 : ای به خوبی رخ تو از مَه بِه
غزل شمارۀ 1424 : بتی که بود چو جانم به سینه جا کرده
غزل شمارۀ 1425 : ای نامه ز خود به خود نوشته
غزل شمارۀ 1426 : سرو من بر رخ خود جعد سمن سای منه
غزل شمارۀ 1427 : ای مرا از آتش سودای تو جان سوخته
غزل شمارۀ 1428 : خوش آنکه بود ز تو خانه ام پری خانه
غزل شمارۀ 1429 : ای شکل قدّت پیکری از سیمِ سارا ریخته
غزل شمارۀ 1430 : ماییم ز مشربِ مغانه
غزل شمارۀ 1431 : ای چو جان در دل من جا کرده
غزل شمارۀ 1432 : ای به بالا بلای جان همه
غزل شمارۀ 1433 : ای تُرک نازنین بشکن گوشۀ کلاه
غزل شمارۀ 1434 : بر رُخت گُل گُل که تأثیر شراب انداخته
غزل شمارۀ 1435 : بود جمله لطف آنِ رندان ساده
غزل شمارۀ 1436 : بر سرِ کویت ز من خشک استخوانی مانده
غزل شمارۀ 1437 : بیا ساقی که شد با می پرستان عهد گل تازه
غزل شمارۀ 1438 : ای ز غمزه چشم تو بر جان و دل ناوک زده
غزل شمارۀ 1439 : حلقۀ زلف را گشاد مده
غزل شمارۀ 1440 : تو پریرویی وعالم ز تو پُر دیوانه

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* پیر پیمانه کش من که روانش خوش باد
* گفت پرهیز کن از صحبت پیمان شکنان
شعر کامل
حافظ
* اگر چون نیشکر سنگین دلان پامال سازندت
* تو از هر بند انگشتی سر تنگ شکر وا کن
شعر کامل
صائب تبریزی
* همین نصیحت من پیش گیر و نیکی کن
* که دانم از پس مرگم کنی به نیکی یاد
شعر کامل
سعدی