لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عرفی شیرازی_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 421 : صد مُهر می نهم به لب گفت و گوی دل
غزل شمارهٔ 422 : دردی که به افسانه و افسون رود از دل
غزل شمارهٔ 423 : تنها نشین گوشهٔ غمٔ خودیم
غزل شمارهٔ 424 : همت ای یاران که در دفع هوس رو می کنم
غزل شمارهٔ 425 : ما گریبان دل از گل های غم پر کرده ایم
غزل شمارهٔ 426 : کعبه بی ذوق است و یاران را وداعی می کنیم
غزل شمارهٔ 427 : آن شکارم کز بر تیر سنان می رویدم
غزل شمارهٔ 428 : منم که پارهٔ دل در دهان غم دارم
غزل شمارهٔ 429 : بیا ای درد کز راحت رمیدن آرزو دارم
غزل شمارهٔ 430 : رفتیم و با غمت دل پر خون گذاشتیم
غزل شمارهٔ 431 : منم که بهر دل اسباب داغ می دزدم
غزل شمارهٔ 432 : ما دست دل ز چشمهٔ بهبود شسته ایم
غزل شمارهٔ 433 : از بس که روی گرم به هر سو گذاشتیم
غزل شمارهٔ 434 : از مردن دشوار من است آن مژه پر نم
غزل شمارهٔ 435 : از دل این شعله چو داغ صنم افروخته ایم
غزل شمارهٔ 436 : منم کز بادهٔ عشرت خروشیدن نمی دانم
غزل شمارهٔ 437 : حال ما بنگر که آهوی حرم گم کرده ایم
غزل شمارهٔ 438 : ز معموری به تنگم، جز دل ویران نمی خواهم
غزل شمارهٔ 439 : هر چه با او گویم، از مردم دگرگون بشنوم
غزل شمارهٔ 440 : هرگز دل کس را به گناهی نشکستیم
غزل شمارهٔ 441 : وقت آن است که افیون به شراب اندازیم
غزل شمارهٔ 442 : چند از این ششدر غم فال گشادی بزنیم
غزل شمارهٔ 443 : ما ره نشین مردم دیدار دوستیم
غزل شمارهٔ 444 : باز آ که به ذوق الم آشنا شویم
غزل شمارهٔ 445 : قدح دمید لبالب، خراب گو شده باشم
غزل شمارهٔ 446 : به سهو ار توبه از می کردم و دیر مغان بستم
غزل شمارهٔ 447 : دل به دست و پای کوبان از حرم بگریختم
غزل شمارهٔ 448 : گلی ناچیده بویی ناکشیده زین چمن رفتم
غزل شمارهٔ 449 : ما دل به جان خریده و بر باد داده ایم
غزل شمارهٔ 450 : به شرح غم نفس را ریش کردیم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گر چه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید
* هیچ راهی نیست کان را نیست پایان غم مخور
شعر کامل
حافظ
* شوخی مکن ای پیر که هر موی سفیدی
* شمشیر زبانی است برای ادب تو
شعر کامل
صائب تبریزی
* نمی گردید اگر ذوق گرفتاری عنانگیرم
* ز وحشت خون عالم در دل صیاد می کردم
شعر کامل
صائب تبریزی