لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانغزل ها
غزل شمارۀ 1111 : بیا ای اشک تا بر روزگار خویشتن گریم
غزل شمارۀ 1112 : زلف تو عمر ماست می گویم
غزل شمارۀ 1113 : بی تو دارم ز جدا مردم بیم
غزل شمارۀ 1114 : به چشم تو زین سان که صید حقیرم
غزل شمارۀ 1115 : وه که از پای درافگند غم آن پسرم
غزل شمارۀ 1116 : به خاک درت ریخت اشک امشبم
غزل شمارۀ 1117 : دادیم دست چو دیدی به ره خود بستم
غزل شمارۀ 1118 : چون تاب نیاری که به تو دیده فروزم
غزل شمارۀ 1119 : ایستاده به سر از آه دمادم دودم
غزل شمارۀ 1120 : نیست جز رخ به کف پای تو سودن هوسم
غزل شمارۀ 1121 : نشان پای سگانت که بر زمین بینم
غزل شمارۀ 1122 : خیزید حریفان که به میخانه درآییم
غزل شمارۀ 1123 : شدم به باغ که کنج فراغتی جویم
غزل شمارۀ 1124 : ز سجده ای که نباشد در ابرویت رویم
غزل شمارۀ 1125 : دردا که درآمد به درت پای به سنگم
غزل شمارۀ 1126 : چو دست بی تو بدین چشم اشکبار برم
غزل شمارۀ 1127 : گناه عشق بتان گرچه ساخت نامه سیاهم
غزل شمارۀ 1128 : چهرۀ زرد در خون بسته جگر تَه به تهم
غزل شمارۀ 1129 : ای نوجوان که دل به کمند تو بسته ام
غزل شمارۀ 1130 : دیده از جلوۀ بتان بستیم
غزل شمارۀ 1131 : شب که سر از حلقۀ سلک سگانت بر زنم
غزل شمارۀ 1132 : عید فطرست بیا تا به می افطار کنیم
غزل شمارۀ 1133 : خوش آنکه روی تو بینم در اضطراب شوم
غزل شمارۀ 1134 : به دل دردی عجب دارم نمی دانم که چون گریم
غزل شمارۀ 1135 : یار مایار دگر کرد چه تدبیر کنیم
غزل شمارۀ 1136 : برخیز تا به عزم تماشا برون رویم
غزل شمارۀ 1137 : بی رُخت چون به چمن راه کنم
غزل شمارۀ 1138 : هر چند جز فریب و فسونت نیافتم
غزل شمارۀ 1139 : ز هجران مرده ام جانا نپنداری که جان دارم
غزل شمارۀ 1140 : چارۀ عشق تو صبرست ندانم چه کنم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* سرمایه نجات بود توبه درست
* با کشتی شکسته به دریا چه می روی؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* محتسب از عاجزی دست سبوی باده بست
* بشکند دستی که دست مردم افتاده بست!
شعر کامل
صائب تبریزی
* پدرم روضه رضوان به دو گندم بفروخت
* من چرا ملک جهان را به جوی نفروشم
شعر کامل
حافظ