لینک اشتراک گذاری
کپی شد
حزین لاهیجی_دیوانغزل ها
غزل شمارۀ 91 : خامه فروهشته بود، آیت تنزیل را
غزل شمارۀ 92 : بس که چون صبح زند دم ز صفا سينۀ ما
غزل شمارۀ 93 : به گلشن غنچه، یاد از نوشخندان می دهد ما را
غزل شمارۀ 94 : هنوز آغاز رعنایی ست عشق سرکش ما را
غزل شمارۀ 95 : ز مژگان ساختم گلگون، چنان روی بیابان را
غزل شمارۀ 96 : چه گیرایی ست یارب جلوۀ گیسوکمندان را؟
غزل شمارۀ 97 : به فردا وعده داد امروز جان ناشکیبا را
غزل شمارۀ 98 : تراوشهای موج خون، کند غمخواری ما را
غزل شمارۀ 99 : عنان ریز است از هر سو، سپاه عشق بر دلها
غزل شمارۀ 100 : افتاده دو عالم ز نظر، دیدۀ ما را
غزل شمارۀ 101 : چون گرد باد حیرت، از خود رهاند ما را
غزل شمارۀ 102 : ساقی دوباره پر کن ، از باده گوی ما را
غزل شمارۀ 103 : درین فکرم، که تعلیم جبین سازم سجودش را
غزل شمارۀ 104 : در کوچۀ آن زلف مده راه صبا را
غزل شمارۀ 105 : اگر بیند ز قدّت مصرع برجسته مضمون را
غزل شمارۀ 106 : اگر زردُشت، دیدی یک نظر برق عتابش را
غزل شمارۀ 107 : رهی ندارم بغیر کویت، الیک رجعی، لدیک زلفا
غزل شمارۀ 108 : چه حسن است این که مجنون می کند عقل فسونگر را؟
غزل شمارۀ 109 : مکش چون دور گردون بر رخم داغ جدایی را
غزل شمارۀ 110 : نگاه ناز او فهمید، راز سینه جوشی را
غزل شمارۀ 111 : سر خط تعلیم شد، شیوۀ استاد را
غزل شمارۀ 112 : تو اگر به شعله شویی خط سرنوشت، ما را
غزل شمارۀ 113 : به آب خضر مفروش آبروی پارسایی را
غزل شمارۀ 114 : آتش زده آن لعل قبا، خانۀ زین را
غزل شمارۀ 115 : گلرنگ اگر خواهی، این چهرۀ زرّین را
غزل شمارۀ 116 : شاید که دهد آگهی از بوی تو ما را
غزل شمارۀ 117 : در دل تنگ بود جلوۀ جانان ما را
غزل شمارۀ 118 : مزار فیض بخش ماست گلگشت چمن ما را
غزل شمارۀ 119 : پخته به حکمتی کنم، بادۀ نارسای را
غزل شمارۀ 120 : شنیدم در قفس از شاخساران شور بلبل را

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* برخاست نیشکر که ز قد تو دم زند
* از هم جدا جدا شد و ببریده بندبند
شعر کامل
فروغی بسطامی
* از پختگی است گر نشد آواز ما بلند
* کی از سپند سوخته گردد صدا بلند
شعر کامل
صائب تبریزی
* به بوی سیب قناعت کنم ز باغ جهان
* لباس خویش چو به از غبار خویش کنم
شعر کامل
صائب تبریزی